Ik moet iets heel eerlijk bekennen. Ik ben niet zo van de gebedslijstjes. Helemaal niet eigenlijk. Ik leef in intimiteit met God. Vanuit die gemeenschap met de Vader, Zoon en Heilige Geest zijn er altijd specifieke mensen of onderwerpen die Hij me te binnen brengt. Daar bidt ik dan voor. En waar mogelijk geef ik een woord ter bemoediging of openbaring aan iemand door wat God mij dan geeft. Het is niet per se luiheid, het is meer dat het voor dit seizoen zo werkt bij mij.

Er is één gebedslijstje wat ik wel heel bewust hanteer. Het is het lijstje met mensen die me pijn hebben gedaan, die me hebben vervloekt of hebben afgewezen. Mensen die regels boven relatie stellen, jaloers zijn, boos zijn of om tienduizend andere redenen een hekel aan me hebben.

Deze mensen staan bij mij op een lijstje. Een heel belangenrijk lijstje. Het irriatielijstje. Juist dit lijstje is mijn ticket naar de absolute vrijheid. Dit lijstje werk ik consequent af. Ik noem de namen van deze mensen en ik zegen ze. Ik spreek hardop uit dat ik ze vergeef. Ik bid en proclameer, nog tegen mijn gevoel in, dat God hen zal zegenen met uitbundige overvloed. Ik spreek uit dat God hun bedrijf, carrière of bediening zal laten groeien en toenemen boven die van mij. Dat ze vrede en blijdschap zullen ervaren zonder beperking. Ik bid voor hun huwelijken, kinderen, vrienden en relaties.

Ik laat deze mensen op dit lijstje staan, net zolang tot ik merk dat ik met een open hart en zonder pijn te voelen hun alle zegen en goeds toe kan bidden. Ook mijn gerechtigheid is in het bloed van Jezus. Ook voor wat mensen ons aandoen. Laat los, en je zult losgelaten worden. Vergeef en je zult vergeven worden. Hoe vaak? Jezus zegt 7×70 maal, als een symbool voor oneindig. Bid je het onze Vader? Dan bid je ook de regel; Vergeef ons onze schulden, zoals wij ook anderen hun schuld vergeven? Je zegt dan: Heer, doe met mij zoals ik met anderen doe. Dan kun je die anderen dus maar beter heel grondig en diepgaand vergeven.

Ik ben vader. Vader van vier prachtige zoons. Als die jongens weleens onderling struggles hebben dan lijd ik. Ik ben er dan trots op als ik zie dat een van de jongens de minste wil zijn en het probleem loslaat. Want dat geeft ruimte in het gezin om weer positieve dingen te ervaren. Dat is een eenvoudig voorbeeld van het perspectief van God. Als wij vasthouden aan onze zelfrechtvaardiging en onvergevingsgezindheid naar andere kinderen van God, dan creëren we een probleem in de hemelse gewesten waar de vijand dankbaar gebruik van maakt.

Moet je dan iedereen maar over je heen laten lopen? Mogen mensen je dan ongeremd pijn doen, misbruiken, afwijzen en vervloeken? Nee, zeker niet. Je moet juist afstand

durven nemen, je moet grenzen stellen. Ook daarin was Jezus een voorbeeld voor ons. Hij was niet alleen een Lam, wat zich liet slachten, maar Hij is ook een Leeuw die brult bij onrecht en onrechtvaardigheid. Maar je bent uiteindelijk niet verantwoordelijk
voor een ander. Je bent verantwoordelijk voor datgene waar je invloed op hebt. En invloed heb je vooral en direct op jezelf.

Zegen wie u vervloeken, is eigenlijk egoïstisch. Egoïstisch maar dan op een goede, goddelijke manier. Het is Gods sleutel voor jouw om open en vrij te kunnen leven.

Nog heel even over gebedslijstjes. Ik heb er echt helemaal niets tegen. Ik heb prachtige seizoenen gehad waarin ik gebedslijstjes afwerkte. Je ziet door het bijhouden van gebedslijsten ook heel mooi hoe God je gebeden verhoord. Maar alles heeft zijn tijd, elk seizoen heeft zijn andere nadrukken. Geen veroordeling, als je lijstjes gebruik wil ik je juist bemoedigen! Bemoedigen en ook een onbeschaamd verzoek doen… zet mij er op. Ik kan het echt gebruiken of ik nu onder het kopje inspiratie of irritatie komt.